Als mensen mij vragen wat voor werk ik doe, krijg ik vaak vragende blikken nadat ik ze vertel dat ik orthopedagoog ben. Sommigen wagen het erop om een gokje te doen en vragen: ‘is dat iets met voeten…? of tanden?’. Ik begrijp deze verwarring heel goed. Ik verduidelijk mijn antwoord dan met: ‘dat is net zoiets als een kinderpsycholoog’.
Ah ja, dat klinkt bekend.
Maar waarom gebruiken wij orthopedagogen dan een andere titel?
En ‘kunnen’ wij dan hetzelfde als een kinderpsycholoog?
Mijn tip in deze is daarom als volgt:
Dan kunnen een kinderpsycholoog en orthopedagoog je beide goed van dienst zijn.
Het belangrijkste is altijd nog of jij en je kind je vertrouwd voelen bij de therapeut. In een veilige omgeving is het gemakkelijker om open te zijn over wat je lastig vindt en om durf je sneller nieuwe dingen te oefenen.

